









In deze fotoserie laat ik het gemis zien naar de natuur binnen de stedelijke omgeving waar ik woon. Door mijn vrienden in de stad te plaatsen en ze te laten poseren alsof ze in de natuur zijn wil ik de link leggen naar de natuur die hier ooit was maar niet meer is. De stedelijke omgeving die eigenlijk onze nieuwe natuur is geworden, doordat zo veel mensen (waaronder ik) niet anders gewend zijn dan hier te wonen. In de stad gebeurt alles snel, is er veel rumoer en chaos. Binnen deze hectiek wil ik de rust vangen door mijn modellen juist heel ontspannen voor de lens te nemen. Ik wil hiermee benadrukken dat wij immers zelf de natuur zijn en de rust die de natuur ons kan geven ook in onszelf kunnen opzoeken. Tenslotte wil ik vervreemding oproepen. Bepaalde activiteiten die door het menselijk handelen straks niet meer kunnen in de natuur wil ik uitvergroten. Als wij doorgaan met de natuur om ons heen vernietigen, wordt de stoep dan een plek waar we op een kleedje zullen picknicken? Zullen we in plaats van in het bos een boekje gaan lezen langs de weg?